چنان چه در نوشنارهای قبلی خواندید کتاب‌شناسی اسپرانتو قصد دارد منابع ایرانی – فارسی اسپرانتو را گرد آوری نماید.
دو واژهٔ ایرانی و فارسی صرفا از جنس حصر و حدود نیست بلکه بیان گر شمول نیز است. یعنی کتاب‌شناسی اسپرانتو محدود به منابع فارسی که در ایران منتشر شده‌اند نیست. بلکه چنان چه بعد‌ها چند مورد خواهید دید بر خی از منابع فارسی زبان غیر ایرانی که به موضوع اسپرانتو پرداخته‌اند نیز در زمرهٔ فهرست کتاب‌شناسی اسپرانتو قرار خواهند گرفت.
هم چنین منابع ایرانی محدود به زبان فارسی نیست. مثلا اگر فلان مجلهٔ انگلیسی زبان چاپ ایران مقاله‌ای در مورد اسپرانتو نوشته باشد قابلیت ورود به فهرست کتاب‌شناسی اسپرانتو را خواهد داشت.
به بیان دیگر برای آنکه منبع و اثری حائز شرایط درج در فهرست کتاب‌شناسی اسپرانتو گردد باید دست کم یکی از این دو شرط را داشته باشد. یا فارسی باشد (حالا یا در ایران یا بیرون از ایران) یا ایرانی باشد (حالا یا به فارسی یا سایر زبان‌ها).
آنچه در این بخش از سخن قابل تاکید بسیار فراوان است و به توان هزار و بلکه میلیون باید مورد توجه قرار گیرد آن است که هر منبعی که دارای یکی از شرایط ایرانی یا فارسی باشد در این مجموعه لیست می‌گردد بدون توجه و التفات به خط مش سیاسی، مذهبی و تفکر حاکم بر آن منبع یا نویسنده، ناشر، سخنران و رسانهٔ آن منبع.
بنا بر این فهرست نمودن و معرفی منابع اسپرانتو زبان، نشریات، رسانه‌ها، نویسندگان و پدید آورندگان الزاما و ناگزیر به معنای تایید آن‌ها از سوی نگارنده نیست.
